Weer thuis

Lieve mensen,

Nooit had ik verwacht dat dit reisblog zo succesvol zou zijn! Wat hebben we veel reacties gehad zeg! Ik denk ook dat jullie er vooral veel aan hebben gehad op de momenten dat wij eindelijk een berichtje achterlieten. Nu ben ik bezig voor een mooie samenvatting op film, zodat iedereen een beetje meer (bewegend) beeld krijgt van onze belevenissen inMoldavië. Iedereen is nu op vakantie en mij werd gevraagd om een verhaal te schrijven over de thuiskomst.

Thuiskomen was even wennen... Misschien hebben jullie het wel meer gehoord, maar het is zo lastig uit te leggen in een paar woorden wat we hebben meegemaakt inMoldavië. De vraag is vaak: ' hoe heb je het gehad? ' en dan kan je eigenlijk niet ' goed' of ' slecht' zeggen. Omdat het beide is, maar ook niet echt slecht... Het is gewoon alsof je een filmset betreedt, een beeld van mensen met ezeltjes en karretjes met houten wielen... Water halen uit de waterput en naar de wc in een gat in de tuin. Allemaal dingen die we in het dagelijkse leven hier niet eerder hadden meegemaakt.

We zagen ook allemaal de mensen en vooral de kinderen in Baurchi, die direct al vrienden met ons waren. Vooral de jongens waren razend populair met hun voetbal. Eigenlijk werden zij als helden onthaald. De kinderen waren dankbaar en zonder vooroordelen zoals sommige volwassenen in het dorpje... Later pas leerden we dat wij waarschijnlijk de eerste westerlingen waren die zij ooit live hadden gezien.

Tijdens de bouwactiviteiten hebben we ook veel meegemaakt. De mensen van de locale kerk werkten hard, maar er was ook miscommunicatie zodat we weer moesten wachten tot we aan de slag konden. Voor sommige frustrerend, maar ook hiermee moesten wij leren omgaan. Uiteindelijk is het nog lang niet af, maar we zijn een heel eind gekomen en de materialen voor de rest van de bouw zijn nu aanwezig, dankzij ons, zodat men de rest kan gaan afbouwen.

Het kinderkamp was een groot succes. Er was een organisatie al ingehuurd door de kerk om de kinderen mee te nemen voor iedere dag, 5 dagen lang, voor een stukje vermaak en jeugdevangelisatie. In de ochtend kregen de kinderen bijbelles en in de middag kwamen wij ( Hollanda!!) om met de kinderen een stukje te handwerken of om leuke spellen te doen. In totaal waren er 50 kinderen uit het dorp die hieraan meededen. Alles werd dankbaar aangenomen en er waren eigenlijk alleen maar lieve kinderen! In samenwerking met deze club ging het perfect en hebben we de rest van de materialen die we over hadden, gedoneerd aan de kinderopvang van de kerk. Het afscheid was confronterend en emotioneel... Niemand kon het echt drooghouden en de kinderen waren ook vol verdriet. Wat gaat er door je heen op zo'n moment? Ik denk dat iedereen zich goedrealiseerdedat we echt weg gingen. Het leven ging voor ons en voor hen gewoon weer verder als vanouds.

Heel gek, maar je went ook weer snel aan alle luxe die we in Nederland hebben. Stromend water, een wc die je kan doortrekken, een douche! Maar ik denk veel aanMoldaviëen de mooie ervaring die we hebben gehad. Het is een belevenis op zich om naar dit land te mogen reizen, maar ik denk vooral veel terug aan de warmte van de groep en aan hoe goed wij als team met elkaar hebben samengewerkt en wat we hebben achtergelaten en meegenomen. Ik had me geen beter reisgezelschap kunnen wensen dan jullie!

Nog drie dagen te gaan... Laatste bericht

Lieve mensen!

Met een glimlach op onze gezichten lezen wij ( Sjaak, Arris en Jeanine) de reacties op onze reislog! Heel leuk dat iedereen zo zijn reactie achterlaat. We zijn op dit moment bij de projectleider thuis, omdat hij snel internet heeft. Heel fijn!

Om even terug te komen op de vragen in de reacties:
Sjaak gaat bijna iedere dag naar de stad Cahul om geld te pinnen voor de projectkosten, aangezien we maximaal 3000 lei per pas kunnen opnemen. ( = ongeveer 200 euro)Van dit geld worden de boodschappen gehaald ( ook in deze stad) en de materialen voor de bouw. Dezezijn nu compleet, dus als wij wegzijn, kunnen zij het in ieder geval afmaken!

We hebben heerlijke yoghurtjes gehaald en zo komen we toch aan de calcium, aangezien er dus niet echt melk gedronken wordt ;).We hebben onze eigen tolk : Maja. Zij vertaalt alles voor ons en is onze steun en toeverlaat!Ze heeftEngels gestudeerd inRoemenie. Dus op de bouwplaats vertaalt zij voor de mannen en tijdens het kinderkamp legt zij de spelletjes uit aan de kinderen die wij verzinnen.

Zaterdag zijn we een dagje in de hoofdstad geweest, zoals je kon lezen in het eerdere verslag. Het was heel gezellig om als groepeens wat vrije tijd met elkaar door te brengen.'sAvonds hebben we uitgebreid en heerlijk gegetenin een restaurant in Chisinau! Wat een luxe was dat zeg! Zondag zijn we naar Cahul gegaanvoor de kerkdienst van 2 uur!!!! Papa's en Mama's ; jullie mogen trots zijn op je kinderen.... Ze hebben2 uur lang, zonder piepen stilgezeten en aandachtig geluisterd naar eeb preek in het Russisch enook nog een in het Roemeens!!! ( ik hoorjullie lachen!!!!)

Na de dienst hebben we heerlijk een pizza gegeten voor4 euro pp ( incl drinken )om vervolgens af te koelen in het enige zwembad van de provincie Cahul.

Wat was dat een leuke dag!

Maandag zijn we begonnen aan het kinderkamp. Er is een groep gekomen die in heel Moldavie al vanaf mei, kinderkampen organiseert. We mogen samen met hun de activiteiten invullen en dus bedenken wij iedere dag wat voor een leuke dingen we gaan doen met de kids.
Gisteren hebben we gebruik gemaakt van de Origamie ( wat ze nog nooit hadden gedaan) en de maskers hebben we gemaakt. Het was een groot succes!

We gaan inmiddels de laatste dagen tegemoet en verlangen toch stiekem naar een schone wc die je kan doortrekken en een warme douche met een schoon bed ( niet perse in deze volgorde!).

Voor nu lieve mensen, tot zaterdag! We vertrekken hier al om 08.00 uur om er zeker van te zijn dat we om 16.00 uur kunnen inchecken in Bukarest. Bij de grens kan je soms 2 uur, soms 20 min wachten.....

Ik ga nu proberen wat foto's toe te voegen!

Veel liefs !!!

Moldavie groep 2009

Bericht vanuit de hoofdstad Chisinau

Vanuit een internetcafe in Chisinau, 3 uur rijden vanuit Baurci, schrijven wij weer een verslag. Maandag begon het echte werk. Sjaak en Bert kochten materiaal in Cahul en de jongeren gingen stenen verplaatsen achter de kerk. Deze plek moest namelijk vrij gemaakt worden om een vierpersoons-wc-huisje-buitentoilet te maken. Eerst een diep gat graven van 3 meter diep, 3 meter lang en 1 meter breed en vanuit de keuken daar naartoe een sleuf voor de afvoerleiding. Het is namelijk de bedoeling dat in het kerkgebouw een dagcentrum voor kinderen komt. Daarvoor is een goede keuken en 'goede' Moldavische toiletten nodig. Wij zijn afgereisd voor het zware werk. Die sleuf moest wel 10 meter lang en 1 meter diep worden. Dan te bedenken dat er voor 500 jaar aan rotzooi in de grond zit. Puin, schoenen, een 14e eeuwse put en een heleboel stenen zorgen ervoor dat het een enorme klus wordt.

Maandagavond sloeg het noodlot toe. Onze darmflora was niet gewend aan het vette moldavische eten en dat zorgde voor het door u genoemde D-probleem. Dinsdag lag het werk dan ook stil en een paar mensen in bed. Alleen Gerben, Simone en Jolien werkten hard door en waren de bikkels van de dag. Zelfs hadden ze nog tijdom opziekenbezoek te gaan bij Jelle.Dinsdagochtendis Sjaaksamen met Arjan daarom Cahul ingeweest om in 3 apotheken de nodige medicamenten te verzamelen en dat hielp! Een roze pilletje en een capsule 3 maal daags deden wonderen. Woensdagen donderdaggingen weer op volle kracht met uitzondering van Eric enGerben. Donderdagmiddag zijn we eindelijk beton gaan maken voor de vloer van het toilet wat een enorme chaos werd. Met een oude betonmolen, 3 emmers grind, 2 emmers zand en 1 emmer cement plus wat water (per keer!) komt het uiteindelijk toch allemaal voor elkaar. Hier zijn we vrijdag mee verder gegaan en de vloertjes zijn nu klaar. Ze moeten alleen nog op de put gelegd worden. Vrijdag zijn we met dezelfde betonmolen mortel gaan maken voor het afwerken van de wanden van de put en de keuken die we gaan betegelen.

Organiseren kunnen moldaviersniet en vantevoren nadenken al helemaal niet. Alles op z' n tijd en plannen is er niet bijen daarom hebben we al heel wat uurtjes gewacht. Ondertussen gaan we dan lekker volleyballen, voetballen, sudoku's maken, kaarten, slapen, hangen ofde schriftjes vol schrijvenmet wat we meemaken.

Demoldavische gerechten die we al genuttigd hebben zijn spaghettigekookt in melk (zoete melk met sliertjes), aardappelsoep met varkensvlees, soort couscous met een zacht klef rookworstje UHL!!! Maaar.. ook lekker ontbeten met pannekoekjes. De mensen zijn ontzettend aardig en hebben goed naar ons geluisterd en heeeel veel fruit gekocht. Dat resulteert in Sjaaks fruithapje om 4 uur. We hebben al 22 kg bananen, 10 kg perziken,2 kg mandarijnen en heel veelenorme watermeloenenop.

Donderdagavond hebben we met zn allen een evaluatie gehouden. Iedereen gaat het steeds leuker vinden! De sfeer is geweldig en iedereen kan goed met elkaar opschieten! Zelfs de leiding! Dit zorgt dan ook voor een perfecte samenwerking tijdens het werken.Ook raak je hierdoor heel snel gewend aan alles en wordt zelf je water uit de put halen om te douchen de normaalste zaak van de wereld! In de middagpauze na de lunch en elke avond gaan we met de groep nog ff chillen. We genieten dan vaak van een mooie zonsondergang en nemen nog even de dag door.

Het weer is heet, heel heet! Dik 35 graden met de hele dag door een brandende zon. Woensdagavond kwam er een enorme onweersbui waardoor de jongens heerlijk konden douchen zonder water te halen. Ideaal!

Vandaag zijn we dus in Chisinau om de stad te bekijken en morgen gaan we naar Cahul, een stad heel dichtbij, waar we naar de kerk gaan en gaan zwemmen. We zijn errug benieuwd naar het ' zwembad' . Volgende week start een nieuw project: het kinderkamp. De helft zal hier dagelijks mee bezig zijn en de rest gaat door met bouwen.

We proberen jullie van de week nog iets te laten weten, ga vooral door met de reacties. Die zijn erg leuk om te lezen!

Heel veel liefs van de hele groep,

namens Beuckens en Hiddink

Aankomst in Moldavie ( eindelijk bericht!!!)

Lieve thuisblijvers,

We hebben de luxe om vanuit het gastgezin van Bert en Sjaak gebruik te maken van de computer met internet!!! Heel bijzonder, aangezien ze nog niet eens een normale riolering hebben hier ( lees: in een gat in de tuin...).

De reis naar Bucharest was lang, maar vanaf daar wisten we nog niet wat ons te wachten stond bij de grens.. Na 5 uur rijden waren we om 19.00 uur bij de grens van Romenie om vervolgens te wachten op een stel douaniers die eigenlijk heel druk waren met kaarten en roken... Meer niet! We hebben een tijdje staan kijken toen Jeanine eropaf gelopen is om te vragen of ze een beetje konden opschieten, aangezien we verwacht werden in Moldavie. Er ging zowaar iets gebeuren na deze toespraak! Er kwam beweging in en in plaats van 3 uur, hebben we 1 uur gewacht!!! ( stel je voor dat je dit meemaakt aan de grens van Nederland- Duitsland!!) Onze eerste kennismaking met deze cultuur.

Toen we die eerste grens over waren, dachten we er te zijn, we moesten immers nog maar een kleine 30 min rijden... Echter onze vreugde verdween snel toen we bij de tweede grenspost kwamen ( die van Moldavie) en de glimlach van Jeanine ineens niet meer werkte! Na nog eens 1 uur wachten mochten we dan eindelijk door naar Bauchi!!!

Eenmaal daar aangekomen werden we verwelkomd door het hele team van de plaatselijke kerk! Het eten wat voor ons gemaakt was werd hartelijk in ontvangst genomen, aangezien iedereen wel hongerig was geworden van de hobbelige busrit. Eerst de gasthuizen bezoeken en toen lekker gegeten in de kerk / wijkgebouw.Daarna allemaal naar bed, omdat we boven ons bord al bijna in slaap vielen! Heerlijk geslapen in variable situaties. ( de meiden in een huis, de jongens in een ander huis en Bert met Sjaak in een heel ander dorp!!!)

De volgende morgen om 10.00 uur in de kerk om een speciale dienst bij te wonen met de kerk nu helemaal vol, omdat er ineens 16 Nederlanders bijkwamen. Veel dankbare woorden uitgesproken en er is voor ons en jullie in Leersum gebeden! Dank de Heer dat zij jullie naar ons hebben laten komen! :)

Na de kerkdienst weer eten en vrije tijd om het 'dorpje' te verkennen. Toevalling was er wel iets te beleven dit keer, namelijk ; DE locale voetbal wedstrijd !! We hebben mogen aanmoedigen met de kinderen en jeugd uit de omgeving! De taal van voetbal blijkt internationaal te zijn.

Na het eten weer naar bed, omdat we de volgende ochtend met het echte werk zouden beginnen!

Maandag zijn we vroeg gestart om alle materialen te kopen die nodig waren voor de werkzaamheden. ( die waren er uiteraard nog niet) De jongens en meiden waren al begonnen in de kerk om de keuken ( Sja, ze noemen dat zo, maar het is gewoon een kamer...) te strippen. Al het pleisterwerk van de muur en dat ging erg goed met de aanwezige kango. We hebben foto's, maar het duurt te lang om deze te uploaden. Stel je maar voor dat het stoffig was!

Op deze eerste dag zijn we een heel eind gekomen met het kluswerk en iedereen is dan ook tevreden en gemotiveerd om morgen weer aan de slag te gaan. We hebben 's middags al een groot deel van de sleuf gegraven voor de afvoer van de keuken. Sjaak heeft zijn technische kennis kunnen laten zien voor de bouwtekeningen ( die er niet waren!!!).

Gelukkig hebben we allemaal last van de grote D! En dit willen we jullie niet onthouden! Het Moldavische eten en de omgeving vraagt om een hele andere darmflora. We kunnen het ook gelukkig goed met elkaar bespreken. Norrit mee, echter niet voldoende! ( Bert heeft nergens last van, moest ik zeggen!) De toiletten zijn minder erg dan gevreesd, maar het blijft voor ons onwezenlijk om je behoefte te moeten doen, gehurkt boven een niet fris ruikend gat!

Lieve mensen, we hopen snel weer bericht te geven over de situatie.

Alles ok met iedereen, lekker weer slapen jullie!

Veel liefs!

Bert, Sjaak en Jeanine EN de rest van de Kanjers!

Benefietconcert

Op 11 juli gaan wij met een groep van 16 jongeren, een week naar Moldavië om daar vrijwilligerswerk te doen bij een speciaal project van Youth for Christ. Omdat Moldavië het armste land van Europa is, hebben zij onze hulp hard nodig. We gaan 2 weken lang klussen én een kinderkamp organiseren, zodat de kinderen daar de ellende even kunnen vergeten.

Nu hebben wij met deze groep, al vanaf september, geld ingezameld d.m.v. klussen ( ramen zemen, gras maaien etc.) en we hebben al bijna al het projectgeld bij elkaar!
Omdat we graag de bijdrage willen uitbreiden, organiseren wij een benefietconcert ten behoeve van 'project Moldavië 'op vrijdag 26 juni om 20.00 uur in Doorn.

De Caribische band 'Sexual Chocolate' zal deze speciale avond openen en diverse artiesten van hoog niveau treden gedurende de avond op.
Voor slechts 15 euro kunt u er ook bij zijn en genieten van een avond vol muziek en gezelligheid en dan steunt u ook nog eens een goed doel! Indien u meer wilt geven, is dat natuurlijk ook mogelijk J !

De avond begint om 20.00 uur en is om 23.00 uur afgelopen.
Kaarten kunt u bestellen via mij, of aan de deur kopen op de avond zelf. Wees er wel snel bij, we kunnen maar een maximum aantal personen binnen laten!!

Voor meer info over het project check ook : http://moldavie.reismee.nl/ of http://pm09.hyves.nl
Hier houden we ook bij hoe het ter plaatse is en wat we allemaal meemaken.

Nodig vooral uw familie en kennissen uit! Hoe meer zielen......etc.. (doorsturen toegestaan!)

Vriendelijke groet,
Jeanine Roos

Voor meer info: 06-54733409

Vrijdag 26 juni 2009 20.00 uur
Chinees restaurant Happy Garden : Amersfoortseweg 76, Doorn

Update

Ons verblijf

Wij gaan naar een klein dorp, Baurci genaamd, vlak bij Cahul. Dat ligt onderin Moldavië, vlak bij de grens met Roemenië en Oekraïne.

Wij slapen bij lokale families van de plaatselijke baptistengemeente met meerdere personen op één kamer. 's Morgens en 's avonds eten wij bij onze gastgezinnen, de lunch gebruiken wij gezamenlijk bij de kerk. Elektriciteit is in de woningen wel aanwezig, maar douches en toiletten zijn buiten. Bij de toiletten moet je denken aan een houten optrekje in de tuin met een gat in de bodem, direct boven een beerput. Niet echt gemakkelijk dus, maar volgens onze contactpersoon in Moldavië is twee weken net voldoende om daaraan te wennen. We douchen ook buiten onder een groot vat met in de zon opgewarmd water, de zgn. summer showers.

Indien u meer wilt weten over ons project, kijk dan eens op www.gkpesse/moldavië.htm Daar leest u over de ervaringen van een jongerengroep uit Pesse die vorig jaar aan een soortgelijk project vlak bij Baurci hebben gewerkt. Zo krijgt u een aardig beeld van wat ons te wachten staat. Onze groep gaat meehelpen aan de bouw van een dagcentrum bij de kerk in Baurci en aan een vakantie-dagkamp voor kinderen.

Financiën

Door onze jongeren is de laatste maanden hard gewerkt om alle reeds gemaakte kosten terug te verdienen. Daar vallen niet alleen de reiskosten onder, maar ook de verblijfkosten en projectkosten. Omdat Moldavië een zeer arm land is en het de plaatselijke gemeente aan veel ontbreekt, betalen wij alles zelf. Sjaak Rodenburg wordt verantwoordelijk voor alle financiën gedurende ons verblijf. Hij zal alle uitgaven minutieus bijhouden zodat wij achteraf op een goede wijze verantwoording kunnen afleggen van onze bestedingen.

Om u een indruk te geven wat er zoal de laatste maand is gedaan, geef ik hier een kleine opsomming:

• - ramen bij particulieren gezeemd en auto's van gemeenteleden gewassen;
• - graafwerkzaamheden voor een verbouwing;
• - balkon schoongemaakt en heg geknipt;
• - folders rondgebracht.

Op dit moment lassen wij een korte rustpauze in omdat de studie nu voorrang krijgt. Lopende zaken worden wel afgehandeld, maar vanaf 4 juni worden weer nieuwe opdrachten uitgevoerd. U kunt intussen wel nieuwe opdrachten blijven doorgeven. Mail in dat geval naar klusvoormoldavie@live.nl of bel naar Han Beeuwkes (45 17 67).

Op dit moment is ruim € 12.415,- verdiend. Dat is ca. 70% van de totale kosten. Maar we zijn er nog niet. We gaan onverdroten voort met onze sponsoractiviteiten. En mochten we onverhoopt meer verdienen dan nodig is (wat wij uiteraard hopen), dan zullen wij het meerder kunnen gebruiken als extra ondersteuning voor het project in Baurci.

Inmiddels kregen wij ook bericht van een mooie gift van De Snuffelschuur, nl. € 1000,-. Daarvoor hebben wij niets hoeven doen, het bedrag is ons om niet gegeven. Daarvoor heel veel dank.

Diaconale collectes

Zolas u weet hebben de beide diaconieën van de Michaëlkerk en de Johanneskerk besloten om tot ons vertrek de diaconale collecte te bestemmen voor Moldavië. Daar zijn wij uiteraard zeer gelukkig mee. Maar we moeten wel een misverstand uit de weg ruimen. De opbrengst van deze collectes is niet bestemd als een tegemoetkoming in onze kosten. Wij willen onze reis-, verblijf- en projectkosten zelf verdienen. De opbrengst van deze collectes zal door beide diaconieën via Livingstone, de organisatie die ons uitzendt, apart naar een goed project in Moldavië worden overgemaakt. Inmiddels hebben wij hierover al contact gelegd met onze projectleider ter plaatse voor een goede bestemming.

Voorbereidingen

De leiding van deze reis - bestaande uit Jeanine Roos, Sjaak Rodenburg en Bert van Schaik heeft al een trainingsweekend achter de rug. Komende zaterdag (23 mei) gaan wij met onze groep naar Gouda voor een voorbereidingsdag. Een onderdeel van deze dag is teambuilding. Ook het aspect Geloofskennismaking krijgt op deze dag veel aandacht.

Ook de medische kant van de zaak heeft volop onze aandacht. Vaccinaties worden gezet, de huisapotheek wordt gereed gemaakt. Jeanine is vanuit de leiding hiervoor de eerstverantwoordelijke.

Zo zijn wij allen - en dat geldt zeer zeker ook voor een groot aantal ouders - al intensief betrokken bij de voorbereidingen van onze reis naar Moldavië. Wij vertrekken zaterdag 11 juli gezamenlijk met een bus vanaf de Johanneskerk naar Schiphol. Op de zondag daaraan voorafgaand, dus op 5 juli, zal tijdens de oecumenische openluchtdienst aandacht aan ons vertrek naar en verblijf in Moldavië worden geschonken.

Moldavië 2009

Op 11 juli vertrekken we met een groep van 13 jongeren en 3 leiding naar Moldavië voor een werkvakantie. Het is een initiatief van de Interkerkelijke Jeugdraad uit Leersum, waarbij de jongeren zich konden aanmelden voor een reis met de organisatie Livingstone.

Livingstone organiseert al jaren werkvakanties in het buitenland en ook deze reis naar Moldavië wordt ondersteund door Livingstone. Ter plaatse verblijven we bij gastgezinnen en werken we de eerste week aan de kerk in een klein dorpje wat Baurci heet, in de provincie Cahul. We gaan meebouwen aan een kerk en een kinderkamp organiseren. We verblijven allemaal bij gastgezinnen. Zeer waarschijnlijk beschikken deze gastgezinnen niet over water en stroom, in Moldavië is het verschil tussen rijk en arm zeer groot. In het gebied waar wij naar toe gaan is het zeer arm en onderontwikkeld.

Hopelijk is er wel een internetcafé in de buurt ( we hebben gehoord dat het kan) waarbij we af en toe het dagboek kunnen bijwerken voor de thuisblijvers.